среда, 11 июня 2008 г.

«Чашмаҳои меҳрубонӣ»

Бо ҳамин ном китоби нави шеърҳои Акбар Пирўзӣ тавассути нашриёти «Зарафшон»-и Самарқанд ба табъ расид. Оиди шеърҳои ў устоди донишгоҳи Самарқанд Ҷумъа Ҳамроҳ навиштааст: «Дар шеъри Акбар тасвир афзалият дорад. Вале ин тасвири мафҳум набуда, балки тасаввурест. Гоҳе ҷисмро, гоҳи дигар ҳолро дар тасаввури мо зинда месозад. Дар шеърҳои «Нидои сари Испитамон» ва «Хоки Самарқанд» ҳоли фарди ватанпараст ба тасаввур меояд, умеду орзуи ў дар ҳоли ҷонбохтан ба тасвир зинда мегардад. Шоир рўҳи аз тан паридаи ин қаҳрамони таърихро ба қолаби ёдҳо бозмегардонад ва бо ин ёди мардумро бо ҳодасаи қаҳрамонӣ омўзиш медиҳад. Таъкиди шоир ба ин аст, ки зинда доштани рўҳи қаҳрамонон бояд далолат ба қаҳрамонӣ кунад.

Дар шеъри «Хоки Самарқанд» рамзҳои ин шаҳри пуртаърих дар сурати образҳои шеърӣ ба тасаввури мо медарояд. Мо Самарқандро тасаввур мекунем, ки дар саҳифаи таърих ҳанўз зинда аст, маснади суғдиёни бофарҳангу «нармдиндор» (ифодаи «Ҳудуд-ул-олам») аст».

Акнун «Дарёфтам» ном шеъри ўро аз ин китоб манзури Шумо мегардонам ва дарёбед, ки дар ин шеър шоир чиро дар назар дорад.

Ман туро дарёфтам аз шўълаи шамсу қамар,

Аз суруди пурхурўшу хушнавои шаршара.

Ман туро дарёфтам аз шеваи кабки саҳар,

Аз сари кўҳи баланду

Аз дили дашту дара.

Ман туро дарёфтам аз ранги гулҳои чаман,

Дар шарори шеъри Иқболи бузург астӣ ниҳон.

Ман туро дарёфтам аз ларзиши тори рубоб,

Мешавӣ дар қатраҳои ашки хурсандӣ аён.

Ман туро андар ҷасурию далерӣ кофтам,

Дар бузургию баландиҳо туро дарёфтам.

Ҷавоби худро дар гўшаи «комментария»-и ин блог нависед.

1 комментарий:

D комментирует...

Сипос аз шеъри зебо.

Намедонам манзури шоъир дакикан чй буда, аммо ман аз ин шеър забони порсиро дарёфтам ва ин шеър барои ман намоёнгари забони порсист