[оғози китоби дуввум]
Занро ва зарро
эҳтиёт кун, мегӯянд самарқандиён.
Зар - пинҳону зан - пинҳон
низ мегӯянд.
“Зана зан,
намурад бо табар зан”, “Завҷая зӯраш - шавҳара шӯраш”. Албатта чунин маколҳои
нисбати занҳои бефаҳм гуфта шуда, дар ҳама мардуми олам ҳастанд ва тоҷикон
истисно нестанд.
