Пажуҳишгари намодҳои бостонии Осиёи Миёна Л.И.Ремпель дар китоби худ «Занҷири замонаҳо» навиштааст, ки сурати шер дар рўи ғилофи устухони филии аз Тахти сангин (Тоҷикистони ҷанубӣ) мутаалиқ ба асри панҷи то солшумории мелодӣ – яъне дуним ҳазор сол пеш беҳтарин тасвир дар санъати нафисаи Осиёи Миёна маҳсуб мешавад. Зеро ин шер ба пойҳои оқиб ба тарзи гералдикӣ рост истодааст, ки хоси талаботи услуби бошукўҳи санъати дарбории ҳахоманишист.
Ба ҷои дарахти ҳаёт оҳу тасвир шудааст. Дар бораи сурати дар чўб кандакоришудаи шер (Панҷакенти асри ҳашт) гуфтааст, ки ин ҷо шер нишонаи ҳукумати шоҳон аст.
Ҳоло ин ду суратро манзури шумо мекунам. Дар бораи суратҳои дигар аз бозёфтҳои археологӣ ба мақолаҳои камина дар моҳи март ба веблоги Герби шердор гузошта муроҷиат кунед.
Президент Эмомалӣ Раҳмон дар китобашон «Тоҷикон дар оинаи таърих» (китоби якум, саҳ.26) оиди ин бозёфти нодир навиштаанд:
«Куҳантарин бозёфти маъбади Вахши ғилофи оҷии ханҷари бохтарисохтаи акинак аст… Шер дар қисми болоии ғилоф акс ёфтааст, ки бо пойҳои пеш оҳуеро дошта, бо пойҳои ақиб одамвор рост истодааст. Шер то андозае қиёфаи инсонӣ дошта феълан ба асотири ривоятии ифодаи тавоноиву қудрати шоҳон асос ёфтааст.»
Яъне худи Ҷаноби олӣ таъкид кардаанд, ки ин ҷо рамзи давлатдорӣ ҳаст.
Комментариев нет:
Отправить комментарий