Тарихнависӣ дар назми тоҷикӣ чӣ тавр гум шуд?

Бо пушти по задани хату алифбои форсӣ дар назми тоҷик баъзе жанрҳои он ба мисли таърихнависӣ ва муаммо аз байн рафтанд, гӯем, хато будагист, балки қатл шуданд!

 

Набераи Ориф Гулхании Самарқандӣ Муқимҷон Орифӣ дар шарҳи мақолаи интернетии камина “Қорӣ Масеҳои Тамҳид - классики охирин” аз ҷумла навиштааст:

 

“Бахшида ба фавти бобоям Масеҳои Тамҳид ду марсия иншо намудаанд. Яке аз онҳо ин аст, ки дар бойгонии Хона-музейи Гулханӣ маҳфуз медорам:

 

Бузҳо ва гӯсфандон

 (Ҳикоя)

 Як замон будааст пеш аз мавҷудияти инсон. Замони хеле қадим. Он қадар қадим, ки онро ҳатто на Бобо Юнус дар ёд дораду на Даққиёнус. Вале бузу гӯсфандон, ки он замон будаанд, шоҳиди ин воқеа гардидаанд. Гӯсфандон нармҳӯю ҳалим, ҷонварони беозор будаанд, ҳай мулоим будаанд мисли дунбаҳои худ!

 Дар он  замон буз ҳамон хел феълу хӯи шӯх доштааст, ки ҳоло дорад, гӯсфанд низ мисли ҳозира думраваки така будааст, аз паси ӯ бо гӯшҳои oвезону сари хам рафта алафхӯрӣ мекардааст.

Арзи сипос

 Ба рассоми манзаранигори Самарқандӣ Ҷумъа Абдурауфов ва ба ташаббускори ин амал усто Амриддин Наҷмиев ҳазорон сипос!