Маънои зиндагӣ чист?
Ин суол дар ҳама давру замонҳо инсонҳоро ба фикр кардан водоштааст. Бархе гуфтаанд, ки зиндагӣ аз тайёрӣ ба реҳлат аз ин ҷаҳони фонӣ ба ҷаҳонӣ бобақои ондунёӣ иборат аст. Саодати ҳақиқӣ дар биҳишт аст.
Аммо ниёгони мардуми тоҷик 7 ҳазор сол пеш дар замони пайдоишӣ оини митроӣ ҳақиқати ҳаётро дарёфтаанд. Маънои зиндагӣ иборат аст аз худ беҳтареро сохтан. Яъне худро такмил додан, омўхтани илму ҳунар, усто шудан, бачаҳои аз худ донотарро ба воя расонидан, ба дараҷаи шаҳриёрӣ расидан, тўдаи одамонро роҳбарӣ карда тавонистан. Сарват низ танҳо ба ин мақсад хизмат мекунад.
Агар аз инсон маъноӣ зиндагиро бигиред, ў ба ҳайвоноте монанд хоҳад шуд, ки мақсадаш хўрдану талоботи дигари организмро қонеъ гардонидан аст.
Барои ба асли худ баргаштан маорифи дар ҷаҳон беҳтаринро устувор кардан мебояд.
Агар чунин имкон дар Ватан набошад, бояд ҳама шароити молиро ба вуҷуд овард, ки ҷавонон илму ҳунари Ватан дода натавонистаро дар хориҷ аз кишвар ба даст оранд.
Комментариев нет:
Отправить комментарий