Мулло Safar!
Маърифати исломӣ он қадар ба мағзи миллат ҷой шудааст, ки касе наметавонад нобиға ҳам бошад бо инкори он заррае зарар ба он расонад.
Камина аҳамияти маърифати исломиро то ҳол боре ҳам инкор накардаам чун медонам, ки адабиёти классикии тоҷик чист. Ман танҳо кўшидаам, ки арзишҳои маънавии пеш аз исломӣ низ пазируфта шаванд, ки барои ғановати фарҳангӣ хидмат хоҳанд намуд.
Масалан ҳафт марҳилаи митроӣ бо ақоиди исломӣ мухолифат надорад ё бигирем «Пиндори нек, гуфтори нек, кирдори нек»-и авестоӣ хилофи ислом нест.
Маърифати пеш аз исломие чун митроиву авестоӣ низ моли мардуми мост.
Ё дар 70 соли шўравӣ мо магар маърифати дигаре надоштем?
Баъзан ин хел ҳам мешавад, ки таассуби динӣ чашми инсонро ба дидани арзишҳои маънавии дигар монеа мешавад.
Ба фикрам шумо ба ин ҳол афтодаед.
Комментариев нет:
Отправить комментарий