Шайхурраис Сино ба мо васият кардааст, ки чарб нахўрем. Равғани растаниро истеъмол кунем. Ҳини сафарам ба Эрон дидам, ки дар ягон ошхонаи шаҳру деҳ аз равғани чарб истифода намешавад. Ҳатто аз равғани дунбаи гўсфанд нишоне нест. Яъне мардуми Эрон васияти Синоро риоя мекунанд, ягон кас чарб намехўрад. Таомҳои чарбии самбўса, тушбера, манту дар ошхонаҳои ин кишвар тамоман нест.
Мо – тоҷикон ҳатто ба оши палав равғани дунбаи гўсфанд ё иликро истифода мебарем, ки хилофи фармудаи Синост.
Тибби муосир исбот кардааст, ки таоми чарбӣ сабабгори танг шудани рагҳои хун аст ва бемориҳои гуногунро ба вуҷуд меораду умрро кўтоҳ мекунад.
Дар филми бисёрқисмаи телевизионие, ки оиди зиндагии Сино коргардони эронӣ гирифтааст, лаҳзае ҳаст ва дар он Сино ба қассоб хўрдани чарбро манъ мекунад. Қассоб ба ин фармудаи Сино риоя намекунад ва мемурад.
Вақте ки ман дар шаҳрҳои тоҷикнишин самбўсахонаву мантухонаҳои зиёдеро мебинам, аз худ суол мекунам: Оё мо ҳам тоҷикем? Оё мо ҳам ҳаммиллати Синоем?
Комментариев нет:
Отправить комментарий