Ҷашни яке аз оҳангсозони машҳур буд. Он дар толори яке аз театрҳои Самарқанд мегузашт. Соҳибҷашн дар саҳна нишаста буд. Толор аз мухлисони мусиқии миллӣ пур буд. Ба ин ҷашн намояндоҳо аз Тошканд ва баъзе вилоятҳо низ омада буданд. Раиси иттифоқи композиторони ҷумҳурӣ ҳам ҳузур дошт ва як қатор пеш аз ман бо дигар оҳангсозони номи менишастам.
Аз шогирдони Ҷўрабек Муродов Ҳасани Нуруллои Самарқандӣ танҳо дар ҳамон маъракаҳо, ки агар як суруд хондан насибаш мегардад, авҷро мегирад. Ў нағз медонад, ки авҷ чист. Баъди авҷ суруди дигар хонда авҷи пасттар гирифтан кори шоиста нест.
Зиёфати ин ҷашн дар яке аз ресторанҳои машҳури Самарқанд баъди ин ҷамъомади расми баргузор шуд. Вале кайфи аз ин суруди Мародон бардоштаам он қадар зўр буд, ки тарсидам, агар ба зиёфат равам, боз 10-15 суруди беавҷро мешунаваму ин кайфи бузурги худро аз даст медиҳам.
Пас аз чанд вақт инро ба як фарҳангие нақл кардам. Ў гуфт: – Ба зиёфати ҷашнӣ мерафтед, хуб буд. Зеро дар он ҷо Ҳасан ҳамагӣ якто суруд хонд ва чунон авҷро ба қиём расонид, ки ҳама худро дар фалаки ҳафтум ҳис карданд.
Баъзан шашмақомхонии баъзеҳоро дида гуфтанам меояд: то кай бе гўшт оши палав мепазед?
Комментариев нет:
Отправить комментарий